Εδώ και ένα μήνα επιδιώκω να γνωρίσω τον Δημήτρη Σ. δημοσιογράφο που βλέπω στην μικρή οθόνη και απλώς συμπαθώ! Θέλω να τον δω από κοντά! Θες που είναι από την Θεσσαλονίκη; Θες που έχει ωραίο στυλ; Κάτι πάντως στο βλέμμα του με προκαλεί.. με κάνει και κολλάω μόλις τον βλέπω!
Το είπα στον Άρη -ο νέος αρχισυντάκτης του περιοδικού μας- και μου υποσχέθηκε να μου τον γνωρίσει αφού είναι χρόνια φίλοι. Την Δευτέρα μάλιστα μιλούσαν στο τηλέφωνο οι δυο τους και ο Άρης μου πρότεινε εκείνη τη στιγμή, να του πω ένα γεια. Αρνήθηκα! Δεν θέλω να δίνω επιβεβαίωση σε κανέναν άνδρα που δεν με ξέρει.. Προτίμησα την σιωπή! Ο Δημήτρης Σ. απλώς μου έστειλε τα τυπικά φιλιά και χαιρετίσματα μέσω του Άρη. Και το θέμα έμεινε εκεί! Στο μηδέν. Στο τίποτα. Δεν το συνέχισα.. τι νόημα θα είχε άλλωστε; Έμεινα απλώς στο ότι «θα τα πούμε» κάποια στιγμή από κοντά!
Σήμερα! Ώρα 13:.. χτυπάει το τηλέφωνο μου! Και απαντάω..
Kat:
Παρακαλώ..?:
Κατερίνα;Kat:
Ελα Σταύρο μου!?:
Δεν είμαι ο Σταύρος. Είμαι ο Δημήτρης, ο Σ.!Kat: (σιωπή.. έχω μείνει παξιμάδι…όταν πια συνέρχομαι αρχίζω να τον βρίζω γιατί θεωρώ σίγουρο το ενδεχόμενο να έχει συνεννοηθεί με τον Άρη να μου κάνουν πλάκα!)
Δημήτρης:
Με τον Άρη έχω να μιλήσω από την Δευτέρα! Απλώς είδα το όνομα σου στο περιοδικό και ύστερα από τα καλά λόγια που άκουσα για σένα από τον Αρη, είπα να σε πάρω να μιλήσουμε..Kat:
Καλά έκανες! (..και αρχίζουμε να μιλάμε για τα πάντα! Σοβαρά, αστεία, επαγγελματικά και μη, για όλα και για τίποτα! Στο τέλος λοιπόν όλων αυτών, μου λέει..)
Δημήτρης:
Πότε θα τα πούμε από κοντά;Kat:
Κάθε πρωί στις 10:00 είμαι στο «τάδε» μαγαζί για καφέ! Θα έρθεις;Δημήτρης:
Θα ξεκινήσω πρωινή καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο. Οπότε μάλλον απόγευμα πρέπει να το κανονίσουμε..Kat:
Οκ! Θα το κανονίσουμε! Δημήτρης:
Θα περιμένω.. Χάρηκα πολύ!Kat:
Και εγώ! Πολύ!Το κλείσαμε! Πήγα και απείλησα τον Άρη ότι έτσι και μου έχουν κάνει πλάκα, θα τον ξεφτιλίσω στην ΕΣΠΗΤ (σύλλογος συντακτών περιοδικού τύπου) και μου το ορκίστηκε! Δεν είχε ουδεμία σχέση με το τηλεφώνημα του Δημήτρη. Τον πίστεψα.
Αυτή λοιπόν ήταν μια υπέροχη μέρα, στην κατά τα άλλα φυσιολογική μου ζωή!
Ω..ναι! συμβαίνουν θαύματα!
Ένα από αυτά, το έζησα..