RSS

τον νοέμβριο (που σιγά - σιγά) χαιρετάμε..

ΕΙΔΑ τρεις συγκλονιστικές παραστάσεις. την "γυναίκα από την πάτρα" με την ελένη κοκίδου, την "ευτυχία παπαγιαννοπούλου" με την νένα μεντή και τον "συμβολαιογράφο" με την ηρώ μανέ!

ΔΟΚΙΜΑΣΑ τα καλύτερα κοκτέιλ στο "salon de bricolage" στο κολωνάκι. να πάτε τώρα.. αρκεί να είναι εκεί ο μπάρμαν γιάννης!

ΕΦΑΓΑ (για μια ακόμη φορά) την καλύτερη παξιμαδοκουλούρα από τα χέρια της αργυρώς μπαρμπαρίγου!

ΔΙΑΒΑΣΑ (και αυτόν τον μήνα) το L'officiel. και ζήλεψα!

ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ τον δημήτρη σκαρμούτσο αλλά το στόμα μου κόλλησε και δεν έβγαλα άχνα! είναι απίστευτος τύπος!!!!

ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ που είδα το "social network". μπορεί τώρα να μου πει κάποιος γιατί δημιούργησαν αυτή τη μαλακία;

ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ στο νετ ένα παλιό μου συμμαθητή με τον οποίο όμως δεν μας είχε συστήσει κανείς στο σχολείο (σ.σ. είμασταν πάντα σε διαφορετικά τμήματα) και έχω συγκινηθεί σε αδικαιολόγητο βαθμό!

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ να επιδιώξω εκείνο του sushi connection..

ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑ να εγκαταλείψω μία για πάντα τον εγωισμό μου! οι δρόμοι μας (εγωισμέ μου) χωρίζουν!

ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ τη φωνή του μάνου θ.! κάτι πήρε τελικά από τη μάνα του (σ.σ. μια από τις καλύτερες τραγουδίστριες της χώρας μας).. δεν χορταίνω να τον ακούω. ακούς θεέ μου; "ας μην σταματήσει ποτέ η συνεργασία μας!"

και τέλος..

..ΔΕΧΤΗΚΑ χιλιάδες ευχές τη μέρα της γιορτής μου! μία όμως ήταν εκείνη που θα θυμάμαι πάντα!

μια κυρία στα μπουζούκια..

οι συνάδελφοι το είχαν αποφασίσει και η κατ. έπρεπε απλώς να ακολουθήσει. θα πήγαιναν στον γιώργο μαζωνάκη (γιατί θεέ μου; λίγα τραβάει αυτόν τον καιρό;)! φόρεσε κάτι κομψό και βρέθηκε πρώτο τραπέζι πίστα με ακόμα 9 άτομα μεταξύ των οποίων ένας ηθοποιός (με βαρύ επίθετο που δεν δικαιολογούσε τη παρουσία του εκεί) και μια ηθοποιό (από εκείνες που δεν μπορείς παρά να συμπαθήσεις).
και το πρόγραμμα ξεκίνησε..
έχουμε και λέμε: ο πάγος που πηγαινοερχόταν, ο αέρας που έκανε όλους να κρυώνουν, οι φωτογραφίες που πρέπει να στηθείς να βγάλεις, το κολλημένο χαμόγελο που πρέπει να έχεις για να νομίζουν όλοι πως περνάς υπέροχα, τα σκουντήγματα που τρως στην πλάτη προκειμένου να περάσει κάποιος από πίσω σου για να ανέβει πάνω στην πίστα, τα λουλούδια από τα διπλανά τραπέζια που σου προσφέρουν όταν καταλάβουν πως δεν συνοδεύεσαι, ο πανικός στις τουαλέτες, το ατελείωτο πρόγραμμα, τα ηλίθια φιλιά στον αέρα από γνωστούς που βλέπεις τυχαία (έλεος.. όλοι στον μαζωνάκη σκέφτηκαν να πάνε παρασκευή βράδυ; την γκαντεμιά μου μέσα..), το gucci φόρεμα (ξανά!), οι στάχτες που πέφτουν πάνω σου, η επιμονή τόσων και τόσων γυναικών να βγάλουν "έξω" πλάτη, μπούτι και βυζί σε μια μόνο εμφάνιση, τα ελάχιστα φρούτα που σερβίρουν ως συνοδευτικά, ο γιώργος μαζωνάκης και η φούστα του, οι ασύληπτοι vegas και το πρόγραμμα τους (αδικούνται αυτοί στην Ελλάδα!), τα μπουκάλια που άνοιγαν το ένα πίσω από το άλλο, οι γυναίκες - ξέκολλα με μίνι που κάθονται με ανοιχτά πόδια μπας και τις προσέξει ο απέναντι, οι αδικαιολόγητοι καπνοί, δήθεν τάχα μου για δημιουργήσουν άλλη ατμόσφαιρα, το χαμένο βλέμμα του ηθοποιού που σιχτήριζε την ώρα και τη στιγμή που δέχτηκε να έρθει μαζί μας, οι επώνυμοι δεσμευμένοι άνδρες της showbiz που εμφανίζονται με άλλο γκομενάκι και όταν βλέπουν κάμερα τρέχουν στην απέναντι παρέα για ξεκάρφωμα, η ώρα που δεν περνούσε, οι πόνοι στη μέση που επίσης δεν περνούσαν, η εμμονή όλων για το αν όντως περνάς καλά, οι άνδρες "λουλουδούδες" με τα καλάθια στα χέρια πάνω από τα κεφάλια μας.. αχ.. και τόσα άλλα!

αυτά και μάλιστα ταυτόχρονα μάλλον κανείς δεν θα ήθελε να τα ζήσει. πόσο μάλλον όταν είναι ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ και θες να βγεις για να σου φύγει η κούραση της εβδομάδας. είμαι σωστή ή όχι?

γιώργος και αντώνης.. *

(*συνάδελφοι μου και οι δυο)

σήμερα το μεσημεράκι, κάθομαι στο γραφείο μου σιωπηλή και προγραμματίζω κατι φωτογραφίσεις! από το πουθενά μαθαίνει ο γιώργος (νέος συνάδελφος) πως ο αντώνης (παλιός συνάδελφος) θα πάει τον φεβρουάριο, φαντάρος.. οπότε ακολουθεί η παρακάτω συζήτηση..

γιώργος: έλα ρε μαλάκα! τώρα στα γεράματα θα πας; εγώ πήγα πριν χρόνια!
αντώνης: δεν βαριέσαι..
γιώργος: δεν βαριέσαι?
αντώνης: δεν με πειράζει. οτι να' ναι! πως είχες περάσει;
γιώργος: σούπερ! αλλά ρε γαμώτο το σπαστικό είναι πως φοράς κάθε μέρα τα ίδια ρούχα!
αντώνης: πέρα από αυτό? με τι άλλο βαριέσαι?
γιώργος: πέρα από αυτό, δεν βαριέσαι.. πιο πολύ έξω θα είσαι παρά μέσα.. άντε καλά να περάσεις.. που παρουσιάζεσαι;
αντώνης: στον βόλο νομίζω!
γιώργος: ψάχνω μια πρώην μου που έμενε εκεί. αν την δεις πουθενά.. το όνομα της ήταν λίλα και το παρατσούκλι της "σκατζόχοιρος".
αντώνης: γιατί την ψάχνεις;
γιώργος: όχι για συγκεκριμένο λόγο. πάντως πριν 5 χρόνια ήταν υπάλληλος στα goody's. ε! τώρα δεν θα την έχουν κάνει υπεύθυνη καταστήματος;
αντώνης: και αν δεν πάω στα goody's?
γιώργος: θα το αντέξω!

τυχαίο?

δυο - τρια χρόνια πριν είχα μια φανταστική σχέση.. ή τουλάχιστον εγώ μέσα στο μυαλό μου την έχω κατατάξει στη λίστα με τις φανταστικές μου σχέσεις. ο τότε αγαπημένος μου λοιπόν μεταξύ άλλων μου είχε αφιερώσει το εξής κομμάτι http://www.youtube.com/watch?v=rhN7SG-H-3k (σ.σ. και μόνο που το άκουγα έκλαιγα) το οποίο σήμαινε πολλά για εμάς τότε.. όταν χωρίσαμε, πέταξα πολλά αντικείμενα που μου τον θύμιζαν, όχι όμως το cd με αυτό το κομμάτι που μου είχε στείλει μέσω μιας φίλης του. το έχω κρύψει κάπου.. ξέρω όμως πως υπάρχει κάπου μέσα στο δωμάτιο μου.

χθες λοιπόν και ενώ μιλάω με τον γιάννη (ένα τύπο που μάλλον με πολιορκεί.. δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι συμβαίνει..) μου στέλνει σε λινκ το συγκεκριμένο τραγούδι και μου το αφιερώνει.. μου εξηγεί ωστόσο πως με το που το άκουσε το μυαλό του πήγε σε μένα, κάτι αντίστοιχο που μου είχε πει και ο πρώην..
αρχικά έπαθα ένα μικρό σοκ. μετά συνήλθα και μετά του εξήγησα τι σημαίνει αυτό το κομμάτι για μένα..
αρχικά έπαθε και εκείνος ένα μικρό σοκ. μετά συνήλθε και μετά μου εξήγησε πως τίποτα στη ζωή μας δεν γίνεται τυχαία..

εγώ πάντως, πιστεύω στην τύχη!!!!!