RSS

Εγώ με αυτόν τον Bob, φαίνεται να έχουμε πολλά κοινά!


… κυρίως ως προς την κλίση μας στα μαθηματικά!!!!



H Julia Roberts ποζάρει χωρίς μακιγιάζ..




Η Julia Roberts ποζάρει χωρίς μακιγιάζ και όλα είναι οκ! Είναι λίγο άγρια, λίγο άχρωμη, λίγο «όπως ξυπνάει το πρωί» αλλά είναι οκ! Και φυσικά όλοι οι άνδρες το εγκρίνουν και σε παροτρύνουν να κάνεις το ίδιο. Να πετάξεις το μέικ απ σου στα σκουπίδια… μέχρι τη στιγμή που θα σε δουν όντως χωρίς μακιγιάζ! Τότε η τάση Julia δεν θα υπάρχει! Τότε εσύ θα είσαι μια θνητή άβαφη και η εικονιζόμενη, η Julia Roberts χωρίς μακιγιάζ!

υγ. γράφω για μόδα και ομορφιά σε ένα site και ποτέ, μα ποτέ δεν παρατήρησα κάποια γυναίκα όσο και αν της αρέσει το φυσικό look να το ακολουθεί! το κραγιόν τους πολλές εμίσησαν.. αλλά καμμιά δεν το πέταξε, απλά το άλλαξε με ένα καλύτερο! 

σούζα το (ξύλινο) αλογάκι!

το παρακάτω αλογάκι είναι αυτό που αγοράσαμε στο μπισκότο μας αλλά όσο έχετε ανέβει εσείς πάνω σε αυτό, άλλο τόσο έχει ανέβει και το μπισκότο μας. κάθεται κάτω, το χαιδεύει, το κοιτάζει, το κουνάει μόνη της αλλά όταν την ανεβάζουμε, αντέχει το πολύ 5 λεπτά!
αντίθετα, το να παίζει με το iphone μου, με το ποντίκι από το mac μου, με κάποιον αναπτήρα που ξέμεινε στο σπίτι μας ή με ένα άδειο μπουκαλάκι, της φαίνεται πιο συναρπαστικό! μέχρι και εκπαιδευτικό τηλεχειριστήριο τηλεόρασης με μουσικούλες και όμορφους ήχους της πήραμε, αλλά εκείνη εννοείται πως προτιμά τα LG που έχουμε για τις τηλεοράσεις μας!

ουφ. δύσκολο και απαιτητικό το επάγγελμα της «μανούλας». αλλά το λατρεύω!



να τα λέμε και αυτά...


Με τι σκατά πασπαλίζουν τους κουραμπιέδες ?

Το Σάββατο κάνουμε με τον άνδρα μου και το σπλάχνο μας την καθιερωμένη βόλτα μας στη Γλυφάδα, χαζεύοντας, πίνοντας καφέ, τρώγοντας κτλ κτλ.
Βλέπουμε από μακριά πως έχει ανοίξει ένα νέο ζαχαροπλαστείο και σπεύδουμε να δούμε τι νέο έχει να μας προτείνει (όπως λέει και η μαμά μου: «να πεθάνουμε και να μην το έχουμε δοκιμάσει; δεν κάνει»).
Λίγο πολύ τα ίδια, τίποτα δεν φαίνεται να μας ανοίγει την όρεξη, μέχρι που φτάνουμε στα γιορτινά. Μελομακάρονα, κουραμπιεδάκια και δίπλες! Το δεύτερο είδος, μας κίνησε πολύ το ενδιαφέρον γιατί ήταν τόσο μικρά και τόσο ίδια μεταξύ τους, σαν ψέυτικα, σαν… «άχουτα μωρέ..». Με παρακινεί ο άνδρας μου να πάμε να αγοράσουμε ένα κιλό - «έτσι για το καλό..», αλλά εγώ τον σταματάω μόλις βλέπω την τιμή! 
24 ευρώ το κιλό! 
Το πιστεύετε; 24 ευρώ το κιλό! Σοκαρίστηκα… «γιατί πόσο έχουν;» με ρωτάει. 
«10; άντε… 15 ευρώ το κιλό» του απαντώ και κοιταζόμαστε.. πηγαίνουμε απευθείας στο imaginarium και αγοράζουμε πάλι κάτι για τη μικρή μας. που ναι μεν δεν το είχε απόλυτη ανάγκη αλλά τουλάχιστον άξιζε τον κόπο γιατί βλέπαμε το χαμόγελο της και αυτό ήταν αρκετό!

Δεν ξέρω τι να σας πω! Για άλλα και άλλα θα δίναμε σίγουρα και περισσότερα και κολλήσαμε τώρα στην άχνη ζάχαρη! Μπορεί τελικά το πνεύμα τον Χριστουγέννων να μην μας έχει επισκεφτεί… 



θα γίνει της… λάμπας (νυκτός)!

θα στα γράψω πολύ περιληπτικά γιατί εκτός του οτι νυστάζω.. νυστάζω κιόλας!


πήγαμε το Σάββατο το πρωί, εγώ, ο σύζυγος και το μπισκότο, στο Imaginarium (σ.σ. κατάστημα με παραμυθένια παιχνίδια) για να πάρουμε για το μπισκότο δωράκια. το πρώτο ήταν ένα αλογάκι ξύλινο και το άλλο ένα φωτάκι νυκτός καθώς το άλλο που είχαμε μέχρι πρότινος, χάλασε!
γυρίσαμε από το Imaginarium και ο συζυγός μου συναρμολόγισε το φανταστικό αλογάκι όσο εγώ με χαρά άνοιγα το κουτί (σ.σ. πάντα εγώ στα δύσκολα) με το φωτάκι σε σχήμα αρκουδίτσας! το μπισκότο απλώς περίμενε…
μέχρι να βγάλω το αρκουδόφωτο από το κουτί και να το τοποθετήσω στο μπισκοτοδωμάτιο είχε τελειώσει το έργο του και ο σύζυγος και μάλιστα είχε βάλει πάνω σε αυτό και το μπισκότο! εγώ πάλι περίφανη που τοποθέτησα το φως πάνω στο ράφι και το έβαλα και στην μπρίζα, το άφησα ανοιχτό αφού το φως του ήταν υπέροχο και άλλαζε χρώματα. γυρίζω στο μπισκοτοδωμάτιο μετά από ένα μισάωρο για να βάλω το παλτό του μπισκότου στη ντουλαπα του μπισκότου και βλέπω μετά λύπης πως το αρκουδόφωτο είχε σβήσει. αφού ο σύζυγος δεν το είχε σβήσει και το μπισκότο δεν φτάνει για να το κάνει και διακοπή ρεύματος δεν είχαμε, τι είχε συμβεί;
ουφ! ψάχνοντας τις οδηγίες, «πληροφορήθηκα» πως το αρκουδόφωτο σβήνει μετά από 20 λεπτά!!! Ντόινγκ!!!
-και τότε γιατί σκατά το λέτε night lamp κυρία μου αφού είναι για 20 λεπτά μόνον; είπα πριν λίγο στην υπάλληλο του καταστήματος, που πήρα για να ζητήσω και τα ρέστα!
-αυτό το αρκουδάκι όπως και όλα τα φωτιστικά μας σβήνουν μετά από λίγο. κρατούν το φως τους μέχρι τα μωράκια να νυστάξουν! μου απάντησε η υπάλληλος που κάθε άλλο παρά διάθεση για τσακωμό είχε, σε σχέση με μένα.
της έκλεισα βιαστικά το τηλέφωνο με σκοπό να πακετάρω ξανά την αρκουδίτσα, αλλά μετά καθόμουν και την κοίταζα. και την έβαλα πάλι στην μπρίζα, και το φως ήταν εξίσου μαγικό - έστω και για το 20λεπτο που φώτιζε το δωμάτιο. άλλωστε όλες οι μαγικές στιγμές κρατούν λίγο!

και κάπως έτσι η χαζομαμά kat. χάρηκε για την αγορά της ακόμα και αν δεν εξυπηρετεί στο μέγιστο το σκοπό της!

Ιδού η λάμπα μας!!!!!!!!!



..προβληματισμοί Κυριακής!

έχουν περάσει.. πόσο; ένας; δυο μήνες από την τελευταία φορά που έγραψα;
εμένα πάντως μου φαίνεται σα να πέρασε ένας αιώνας.
φορούσα κοντομάνικο την τελευταία φορά που πατούσα αυτά τα πλήκτρα, ενώ τώρα με την άκρη του ματιού μου βλέπω τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν στο σαλόνι μας!
μμμ… όλο κάτι συμβαίνει και αναβάλλω το γράψιμο.
ξέρεις τι συμβαίνει; τίποτα. αλλά εγώ όλο κάτι έχω! όλο γκρινιάζω, όλο κάτι μου φταίει. δεν είμαι αχάριστη απλά πάντα θέλω κάτι ακόμα!
είχα μια δουλειά (σε ένα site) και ήθελα και δεύτερη.. βρήκα και τη δεύτερη (σε άλλο site) αλλά όταν τη βρήκα λόγω μπισκότου έκανα πίσω καθώς δεν ήθελα να με στερείται το παιδί μου. τώρα πάλι κάτι ψάχνω… θέλω παραπάνω χρόνο! γενικά ΘΕΛΩ!

χμμ.. προβληματισμοί Κυριακής είναι αυτοί! το πιο πιθανό είναι το ξημέρωμα της Δευτέρας να με βρει απροβλημάτιστη!

υγ1. το μπισκότο μας έγινε ενός έτους! δεν ξέρεις τι χαρά έχω… είμαι τόσο ευτυχισμένη!
υγ2. «συνάντησα» τον συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη για μια συνέντευξη! πόσο τυχερή νιώθω… πόσο υπέροχος άνθρωπος είναι αυτός; να.. κάτι τέτοια «καλά» μου συμβαίνουν και νιώθω πως ακόμα δεν ήρθε η στιγμή να παρατήσω την δημοσιογραφία!

και στα δικά σας !!

ανανεώνω το βιογραφικό μου καθώς τα τρία χρόνια που πέρασαν δούλεψα σε αξιόλογες θέσεις και θέλω να το καταγράψω! όταν προσθέτω τα πάντα ρίχνω μια ματιά στα προσωπικά στοιχεία. διαγράφω με ευκολία το "άγαμη" και προσθέτω "παντρεμένη".. τότε παθαίνω το σοκ.
πότε πρόλαβα και πέρασα από "άδειο δάχτυλο", στο "βέρα στο δεξί", ούτε που το κατάλαβα. μπροστά ήμουν την ώρα του μυστηρίου, δεν λέω.. όταν το βλέπεις όμως και γραπτώς, το συνειδητοποιείς καλύτερα!

και στα δικά σας φίλοι μου #οτιθυμάμαιχαίρομαι!!!!

περί.. ψυγείου ο λόγος (καλοκαίρι γαρ..) !!!

δεν είναι φοβερή αίσθηση αυτή; ποια;
που όταν πας στο πατρικό σου έπειτα από εβδομάδες, τρέχεις να ανοίξεις το ψυγείο (όπως όταν ήσουν μικρή/ μικρός) και να φας τα πάντα. και μετά κάνεις και την βόλτα σου από την κατάψυξη..
το καλύτερο είναι πως κλείνοντας πια.. (έπειτα από ώρα και ενώ όλοι σε φωνάζουν να πας να ακούσεις κάτι συγκλονιστικό) το ψυγείο έχεις και την αίσθηση πως δεν έφαγες τίποτα, δεν πήρες καμμία θερμίδα πάνω σου και πως η μαμά δεν σε περιποιήθηκε. γι΄αυτό της λες.. "μήπως να έφτιαχνες να φάμε κάτι.. γρήγορα.. πριν αρχίσει το μπισκότο να γκρινιάζει και φύγουμε άρον - άρον.."

ώρες και φορές (σαν και την παραπάνω..) δεν με/ μας καταλαβαίνω..


(το παιδί μου σε λίγα χρόνια.. ή μάλλον σε κανα δυο μήνες που θα περπατάει..)

λίγο μετά τον δεκαπενταύγουστο..

πολλές φορές το τελευταίο διάστημα έκατσα να γράψω.. και έπειτα το έσβησα! και έπειτα έγραψα ξανά, έκανα διορθώσεις αλλά μετά το έσβησα.
το μυαλό μου είναι εδώ και εκεί αλλά το χαίρομαι! το απολαμβάνω.

φυσάει τόσο σήμερα που μου δίνει την εντύπωση πως οι περιπέτειες μας πλέον έχουν σκορπίσει μακριά.. κάπου πίσω μας! ο Αυγουστος άλλωστε είναι ο μήνας μας. όλα τα ωραία έχουν ξεκινήσει σε μήνα Αυγουστο!

Να έχετε ένα τέλειο υπόλοιπο καλοκαιριού και σύντομα θα τα πούμε ξανά..

υγ. χρόνια πολλά σε όσους γιόρταζαν!
υγ. χρόνια πολλά σε όσους θα γιορτάζουν!
υγ. χρόνια πολλά σε όλους (ανεξάρτητα από ημερολόγια)!
υγ. χρόνια.. (άστο για την επόμενη φορά, ξύπνησε το 9 μηνών πλέον μπισκότο μας! τρέχωωωω)


ΦΙΛΙΑ καλέ.. 

Αυτή τη στιγμή που σου γράφω, θα έπρεπε..

.. να γράφω τα κείμενα που πρέπει να παραδώσω αύριο! αλλά βαριέμαι. να κλείνω ραντεβού για κάτι εξετάσεις! αλλά μπορώ να το κάνω και αύριο! να μαγειρεύω κάτι μπισκότα καταπληκτικά αλλά δεν μπορώ γιατί έχω άγχος καθώς σήμερα θα πάμε το μπισκότο στην παιδίατρο.

ωστόσο, δεν βλέπω μπροστά μου τι γράφω, τα γυαλιά μου, που δεν ξέρω που είναι, θέλουν αλλαγή και η ατάκα της μαμάς μου σήμερα το πρωί "τώρα που έγινες μάνα, με καταλαβαίνεις" με καθήλωσε.. άρχισα να σκέφτομαι πόση ελευθερία μου έκλεψε η μητρότητα τους τελευταίους 8 μήνες αλλά αυτομάτως διαγράφω τη σκέψη από το μυαλό μου καθώς οι τελευταίοι μήνες είναι οι πιο γεμάτοι, πιο ουσιαστικοί, πιο όμορφοι της ζωής μου.. είναι όλη μου η ζωή.

αυτό!

ποιος ψεκάζει τους άνδρες; και με τι;

τα είχα πριν χρόνια με ένα τύπο ο οποίος είχε πρόβλημα που οι γονείς μου δεν ήταν τόσο πλούσιοι όσο οι δικοί του, που δεν είχα χαρτί από κάποιο ΑΕΙ αλλά από ΙΕΚ και γενικά το επίπεδο μου απασχολούσε πολύ την οικογένεια του (και κυρίως την αδελφή του!). δεν ξέρω γιατί δεν μιλούσα.. γιατί τον αγαπούσα; πάντως είχα φτάσει πολλές φορές στο σημείο να του πετάξω στα μούτρα το γεγονός πως εγώ σπούδασα μόνη μου, βρήκα δουλειά μόνη μου, είχα  -τότε- επιτελική θέση σε ένα από τα καλύτερα περιοδικά που κυκλοφορούσαν και δεν βασίστηκα ποτέ στα λεφτά του μπαμπά που με στέλνουν στο εξωτερικό, μου αγοράζουν αυτοκίνητο και μου δίνουν μια ποιότητα που ουσιαστικά δεν μου ανήκει. εννοείται πως για πολλούς λόγους τα χαλάσαμε. πέρασε μια εβδομάδα, πέρασε και η δεύτερη! όλα ήταν καλύτερα καθώς τα μάτια μου είχαν ανοίξει..
τα θυμήθηκα όλα αυτά χθες το βράδυ που αντάλλαζα μηνύματα με μια παλιά μου συνάδελφο η οποία, άκουσον - άκουσον, ζούσε μια παρόμοια κατάσταση. και γέλασα. όχι γιατί εγώ τέτοιες κατεστρεμένες συμπεριφορές τις έχω αφήσει πίσω μου αλλά γιατί υπάρχουν ακόμα, εν έτη 2014, άνδρες (σ.σ. γυναικούλες στην ουσία) που ρωτάνε τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς για να κάνουν σχέση με μια κοπέλα. και πράττουν αναλόγως. και αναρωτιέμαι τι φταίει; ή μάλλον ποιος φταίει.. γιατί σίγουρα κάποιος έχει βάλει το χέρι του.

την συμβούλεψα να μην χάσει και δεύτερο τρίμηνο της ζωής της, μαζί του. αφού τώρα στέκεται σε τέτοια δεδομένα, σκέψου τι θα κάνει μετά τον πρώτο χρόνο σχέσης. της είπα να του δίξει τον δρόμο προς την έξοδο. πόσο απογοητευμένη ακουγόταν! βρε ουστ!

αλήθεια.. από πότε η ευτυχία μας εξαρτάται από το Ε9 του μπαμπά μας και το εκπαιδευτικό ίδρυμα που έχουμε διαβεί;

καλό καλοκαίρι είπαμε; θέλετε να πούμε;

δεν ξέρω τι μου έχει κλέψει περισσότερο το μυαλό και δεν έχω συγκεντρωθεί να γράψω κάτι στο blog! το σκέφτομαι και κοιτάζω έξω από το παράθυρο.. ούτε τα δέντρα με βοηθούν να εξηγήσω την απουσία μου και σίγουρα ούτε η ζέστη (σ.σ. το έχω πει πως την μισώ, έτσι;)
ας προσπαθήσω να το θέσω όπως μπορώ:

  • το μπισκότο είναι σχεδόν 8 μηνών! μπουσουλάει (μόνο αν έχει κίνητρο), προσπαθεί να σηκωθεί, προσπαθεί να μιλήσει. γενικότερα προσπαθεί. τρέχω συνέχεια από πίσω της να προλάβω τα "ηρωικά" πρώτα της πεσίματα. υπέροχη εμπειρία μα και τόσο αγχωτική! 
  • περάσαμε ένα μήνα, τον Ιούνιο, στην Σαντορίνη! πόσο υπέροχο νησί είναι αυτό; ΠΟΣΟ; όσοι έχετε πάει θα ξέρετε πως μόνο για οικογένειες δεν προσφέται αλλά.. όλα γίνονται τελικά, όταν θες! όταν είμασταν εκεί μου έλειπε το σπίτι μου, τα γνωστά μου πρόσωπα, τώρα που γυρίσαμε, μου λείπουν όλα όσα έβλεπα καθημερινά εκείνα. ανάποδη από κούνια, τι να πεις;
  • καθημερινά και μόλις το μπισκότο κοιμηθεί, τρέχω να γράψω. ποτέ δεν πίστευα πως μετά τη γέννα θα ήμουν πιο παραγωγική από ποτέ! χιλιάδες λέξεις κάθε μέρα και έπειτα "αποστολή" και έπειτα, ξανά γράψιμο. γλυκιά ρουτίνα!
  • δεν κοιμάμαι καλά! λίγο ζέστη, λίγο άγχος, λίγος "σσστττ.. μην ξυπνήσει το παιδί". τι τα θες; έχω να κοιμηθώ καλά και ξέγνοιαστα πάνω από ένα χρόνο..
  • πρέπει να είναι το πρώτο καλοκαίρι της ζωής μου που θέλω να το περνάω με παρέα την αγάπη μου και τα παγωτά μας! 
έλα.. πες μου.. εσύ τι έκανες τον ένα μήνα και κάτι που έχουμε να τα πούμε;

Απορίες μιας μάνας.. vol.2

Αυτό που ο Σταύρος Θεοδωράκης κυκλοφορεί με t-shirt που έχει πάνω τυπωμένα ψάρια (προφανώς επηρεασμένος από το "Ποτάμι" του), δεν θα το σχολιάσει κανείς;

Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς.. σήμερα!

μα ποιος μπορεί να πει οχι σε μια ζεστή αγκαλιά; και όμως (σου λέει..) υπάρχουν άνθρωποι που είναι αγκαλιοφοβικοί! 
δεν θα σταθώ περισσότερο στο παραπάνω, θα σας απευθύνω απλώς την παρακάτω ερώτηση: ποιον θέλετε να αγκαλιάσετε σήμερα και γιατί;


χωρίς λόγια (αυτή τη φορά)

και ο.. νοών νοείτω..


οχι τίποτα άλλο.. απλώς επειδή πολύ ασχοληθήκαμε με την Conchita Wurst!

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Δίαιτας! Oh Shit!

Χθες ή σήμερα ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της δίαιτας!
Όταν το διαπιστώσαμε ήταν ήδη πολύ αργά.. τα γεμιστά μας ήταν ήδη στον φούρνο μας! Όχι οτι κάνουμε δίαιτα, απλά ψάχνουμε αφορμή για να παραγγείλουμε από το Simple Burger (..αν έχεις δοκιμάσει, με καταλαβαίνεις)!
Έβλεπα και εγώ τα delivery boys να πηγαινοέρχονται απο το πρωί στη γειτονιά μας, αλλά που να φανταστώ;
Βέβαια.. όλες νοικοκυρές είμαστε εδώ στα νότια προάστια!

Εσείς αλήθεια τι φάγατε;

"Έχω κιθάρα.. πάμε μια βόλτα;"

δυο μέρες πριν, η αδελφή μου πήρε την τεσσάρων ετών κόρη της και πήγαν σε ένα μαγαζί όπου θα έπαιζε live πολύ γνωστό συγκρότημα! όλα αυτά νωρίς το απόγευμα.. το διευκρινίζω για να μην νομίζετε πως μωρό παιδί το τρέχει τα ξημερώματα σε μουσικές σκηνές.
σε κάποιο διάλειμμα η μικρή πλησίασε τον κιθαρίστα του συγκροτήματος (σ.σ. όμορφο αγόρι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της αδελφής μου) και του είπε:
-έχω και εγώ κιθάρα! 
-μπράβο σου!
-μπορείς να μου μάθεις;
-βεβαίως!
-να εδώ απέναντι μένουμε..
και ούτε λίγο, ούτε πολύ.. το "σκατό" κανόνισε το πρώτο της ραντεβού, ενώπιον της μανούλας χωρίς όμως την έγκριση της μανούλας.
Και σκεφτόμουν τόσο καιρό.. Γιατί θέλει και μικρόφωνο και κιθάρα και πιάνο και ντραμς στο σπίτι; τι τα θέλει όλα αυτά τα μουσικά όργανα/ παιχνίδια; η απάντηση είναι η εξής: για να μπορεί να κάνει το πέσιμο της στον καλλιτέχνη που θέλει!

γεννιόμαστε για να διεκδικούμε ή απλώς ο καθένας έχει τρόπο του για να εκδηλώσει την αγάπη του για τη μουσική;

ορισμένες φορές.. λίγες λέξεις αρκούν!




Πάσχα ήταν και πέρασε..

  • καλά λέει μια φίλη μου πως όταν παντρέυεσαι και κάνεις παιδί συνειδητοποιείς πως οι γιορτές είναι μόνο για τα παιδιά και τους ελεύθερους. όλοι οι άλλοι κουραζόμαστε πολύ!
  • το μπισκότο όπου και να πηγαίναμε τις μέρες αυτές είχε γκρίνια.. απ' όλα τα τραπέζια φύγαμε άρον - άρον.. (σ.σ. καθόλου δεν μας χάλασε.. η τέλεια δικαιολογία για να μην βλέπεις πολύ ώρα συγγενείς και γνωστούς!)
  • μόλις χθες λάβαμε την λαμπάδα του μπισκότου καθώς έγινε μια απίθανη παρεξήγηση μεταξύ του courier boy και της νονάς του μπισκότου που μένει εκτός αθηνών.. όπως και να έχει, είναι υπέροχη. την στολίσαμε μέχρι να την ανάψουμε.. αυτό το Σάββατο!
  • όποιος ερχόταν σπίτι μας αυτές τις μέρες έφερνε δώρο για το μπισκότο. και αν τύχαινε να έρθει και δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες, πάλι κάτι για το μπισκότο έφερνε. ακόμα και χθες που πήγαμε εμείς επίσκεψη κάπου, στο μπισκότο έκαναν δώρο. για τη μαμά και τον μπαμπά που έφεραν στον κόσμο αυτό το μπισκότο, τίποτα…
  • οτι φάγαμε τη Κυριακή του Πάσχα ήταν ή άνοστο ή άψητο ή.. τέλος πάντων κάτι του έλειπε. μόνη μου ελπίδα το αυγό. πριν φάω ένα, είπα να το τσουγκρίσω ως είθισται.. διαλέγω ένα, παίρνει και ο άνδρας μου ένα και αρχίζουμε τα χτυπήματα. δεν θυμάμαι πια βολή ήταν.. το θέμα είναι πως σπάει το αυγό μου και ωμό όπως ήταν άρχισε να τρέχει πάνω στο χέρι μου. απλούστατο! η θεία του άνδρα μου που τα είχε βάψει.. είχε ξεχάσει να τα βράσει. γαμώτο.. σίγουρα θα έλεγε από μέσα της.. "να δεις που κάτι έχω ξεχάσει"..
  • χθες -και εφόσον φάνηκε πολύ γενναία στα εμβόλια της- κάνεμε δώρο στο μπισκότο μας το ροζ σκυλάκι της Fisher - Price, το οποίο όπως όλα τα παιχνίδια της εταιρείας έχει και αυτό εκπαιδευτικό χαρακτήρα. οτι και να "του" πιάσεις ή θα σου μιλήσει ή θα φωτίσει ή θα σου τραγουδίσει. φαίνεται όμως πως το συγκεκριμένο είναι λίγο πιο μπροστά από την εποχή του καθώς "μιλάει" ακόμα και όταν δεν του κάνεις τίποτα, όταν δηλαδή το έχεις γραμμένο και παρατημένο στην κουζίνα. σκέψου λοιπόν εκεί που κοιμάσαι να ακους μια "χαζοχαρούμενη" φωνή που σου λέει: "αγκάλιασε με.."!
  • θέλω να μου πεις γιατί ο γείτονας την Κυριακή του Πάσχα από τις 11 το πρωί όπου ξεκίνησε να ψήνει είχε βάλει Παντελή Παντελίδη. πες μου πως ξεκίνησε αυτό το έθιμο με τη μουσική στη διαπασόν κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, και ίσως να το σεβαστώ.. 
  • ..και το ξαναλέω.. Πάσχα ήταν και πέρασε! 

Αϊ στον διάολο.. (και ακόμα παραπέρα αν μπορείς)

ή εναλλακτικά..
άϊ σιχτίρι και εσύ και ο γρύλος σου!

η μαμά kat. έχει νεύρα γιατί είναι στιγμές που ενώ όλα βαίνουν καλώς κάποιοι προσπαθούν επίμονα να βρουν αφορμές για να γκρινιάξουν. αν και δεν είμαι λοιπόν του.. καλοκαιριού, πλέον θέλω λακιάδες στην ζωή μου! όντως!

συγνώμη, αλλά εσύ ήξερες πως "άϊ σιχτίρ" στα τούρκικα σημαίνει "άντε γαμ****"; εγώ όχι!

Όλα για το "μπισκότο"..

χθες. λίγο μετά τις 9.. περιμένουμε υπομονετικά να πάει 10:00μμ για να ξεκινήσει η διαδικασία "πλύσιμο, τάισμα, ύπνος" του μπισκότου. η ώρα όμως δεν περνάει, το μπισκότο αρχίζει και κουράζεται, κατά συνέπεια αρχίζει μια γκρίνια του τύπου: "δεν ξέρω τι θέλω αυτή τη στιγμή/ κάνε κάτι για να μου τραβήξεις την προσοχή".. 
1. την βγάζω στη βεράντα να την χτυπήσει το αεράκι να ηρεμήσει. δεν "πιάνει"!
2. την παίρνω αγκαλιά και τρέχουμε μέσα στο σπίτι - ευτυχώς είναι μεγάλο. δεν "πιάνει"!
3. την βάζω στα παιχνίδια της που παίζουν μουσική. δεν "πιάνει"!
4. την βάζω στην κούνια της. δεν "πιάνει"!
5. άρχιζω να χτυπάω παλαμάκια που πάντα της τραβά την προσοχή. δεν "πιάνει"!
6. την βάζω στο διπλό κρεβάτι μας. αρχίζει να "πιάνει"!
7. της βάζω κλασσική μουσική ειδικά για παιδιά στο i-pod. "πιάνει" για ελάχιστα λεπτά.
8. της βάζω τραγούδια ελληνικού κινηματογράφου στο i-phone. δεν "πιάνει"!
9. της βάζω οτι βρώ μπροστά μου.. δηλαδή στο youtube.com. δεν "πιάνει" σου λέω!
10. της βάζω το κομμάτι από τη διαφήμιση του σάκη ρουβά, με την φρυγανίτσα. αρχίζει να "πιάνει".
11. το δυναμώνω. "πιάνει" ακόμα περισσότερο.
12. τραγουδάω και εγώ μαζί με τον σάκη. "πιάνει" όσο δεν μπορείς να φανταστείς!
13. αρχίζω να το χορεύω κιόλας. έχει "πιάσει". η γκρίνια σταματάει!!!!!
14. πατάω "repeat" ξανά και ξανά. αρχίζει να γελάει..

και κάπως έτσι πέρασε το δευτερόβραδο μας!!!
ω, τι όμορφα που ήταν.. 

Μπλογκοπαίχνιδο.. περί άνοιξης!

Ωραία είναι τα παιχνίδια. Μόνο που δεν με τρελαίνει η άνοιξη! Είμαι του χειμώνα.. τι να κάνουμε; Παρά ταύτα, θα σταθώ στο ύψος των περιστάσεων και θα παίξω το παιχνίδι στο οποίο με κάλεσε η αγαπημένη μου μπλογκοφίλη ekfrastite.blogspot.gr.

1. Ποιο είναι το αγαπημένο σου σχέδιο στα νύχια για την άνοιξη;
Δεν μου αρέσουν καθόλου τα σχέδια στα νύχια. Προτιμώ απλώς να τα βάφω έντονα χρώματα. Π.χ. Κόκκινα.
2. Ποιο χρώμα κραγιόν θεωρείς must για την άνοιξη;
Το "Watch me Simmer"από τα MAC.
3. Ποιο χρώμα γενικά σε "εμπνέει" την άνοιξη;
Νομίζω το κίτρινο!
4. Αγαπημένο outfit για την άνοιξη;
Τα ντυσίματα μου τα επιλέγω με βάση τη διάθεση.. όχι τόσο την εποχή!
5. Αγαπημένο ανοιξιάτικο αξεσουάρ;
Μαντίλια.
6. Αγαπημένο ανοιξιάτικο φρούτο;
Φράουλες & Kat. = LoVe 4 ever !!
7. Ποια μυρωδιά σου θυμίζει άνοιξη;
Το άρωμα της αδελφής μου: "Perles de Lalique". Μου θυμίζει πολλές τέτοιες εποχές της ζωής μας! Αν και ορισμένες φορές με μελαγχολεί..
8. Ποιο είναι το αγαπημένο σου βερνίκι νυχιών για αυτή την εποχή;
Το "Lolipop" της "Essie."
9. Ποιο είναι το αγαπημένο σου λουλούδι;
Χρωματιστές μαργαρίτες!
10. Τι συναισθήματα σε γεμίζει η άνοιξη;
Χαρά.. μου αρέσει να βλέπω τον ήλιο.. και το πως αυτός αντανακλά μέσα στη θάλασσα. Αρκεί να μην ανεβαίνει η θερμοκρασία!
11. Την άνοιξη κάνεις κάτι που δεν κάνεις τους υπόλοιπους μήνες; Αν ναι, τι;
Από την άνοιξη ξεκινάω να φοράω αντιηλιακό γιατί είμαι πολύ "άσπρη" και χρειάζομαι προστασία..
12. Ποιο άρωμα βάζεις την άνοιξη;
Αυτό που φοράω όλο τον χρόνο. "Miss Dior Cherie" του Christian Dior.
13. Πες μου κάτι που νιώθεις την επιθυμία να αγοράσεις αμέσως μόλις μπει η άνοιξη.
Μακριά φορέματα που όμως αποκαλύπτουν όλη την πλάτη!
14. Υπάρχει κάτι που σε αγχώνει με τον ερχομό της άνοιξης;
Το γεγονός πως πλησιάζει το καλοκαίρι. Και όπου καλοκαίρι.. ζέστη. Και όπου ζέστη.. νεύρα! Και όπου νεύρα.. Κατ!
15. Τρεις λέξεις που δηλώνουν τα συναισθήματα σου για την Άνοιξη!
Ωχ! Ερχεται καλοκαίρι..

Οι τρεις επιπλέον ερωτήσεις του "Ε":
1. Αν ήσουν ένας μήνας της άνοιξης, ποιος θα επέλεγες να είσαι και γιατί;
Μάλλον ο Μάιος γιατί έχει την τέλεια θερμοκρασία. Ούτε ζέστη, ούτε κρύο!
2. Αφιέρωσε ένα τραγούδι στους μπλοκοφίλους οσυ που σου θυμίζει άνοιξη και πες μας και το γιατί.
https://www.youtube.com/watch?v=je0lFe0MHjU! "Lillies in the Valley - Jun Miyake".. Το αγαπώ χρόνια τώρα.. Μου θυμίζει μόνον καλές στιγμές, με ηρεμεί, με κάνει να χαμογελώ.. φαντάζομαι όλα αυτά θέλει ο καθένας μας για την άνοιξη! Σωστά;
3. Αν έπρεπε να κάνεις μία αλλαγή στους φυσικούς νόμου που διέπουν αυτή την εποχή, ποια θα επέλεγες να είναι και γιατί;
Θα ήθελα να παραμείνει λίγο ακόμα ο χειμώνας προκειμένου να καθυστερήσει η ζέστη του καλοκαιριού. Ξέρουμε κανένα τρόπο για να το πετύχουμε; Εγώ πάντως είμαι μέσα σε οτι χρειαστεί!

Οι δικές μου τρεις ερωτήσεις:
1. Ποιος είναι για σένα ο απόλυτος ανοιξιάτικος προορισμός;
2. Τι προτιμάς; Ενα ανοιξιάτικο έρωτα ή μια ανοιξιάτικη βροχή;
3. Πες μου κάτι όμορφο που σου έχει συμβεί την άνοιξη;

Καλώ να παίξει.. όποιον θέλει! Άλλωστε όταν μιλάμε για άνοιξη.. μιλάμε για ελευθερία!!!

όροι παιχνιδιού: 
1. Αναφέρουμε το άτομο που μας έκανε tag.
2. Απαντάμε στις ερωτήσεις και γράφουμε 3 επιπλέον δικές μας σχετικά με την άνοιξη.
3. Κάνουμε tag όσες κοπέλες θέλουμε.
4. Τις ενημερώνουμε σχετικά..  

όχι άλλες.. #hustonwehaveaproblem!

έλεος πια με τις selfie.. καταλάβετε πια πως δεν έχετε την παρέα που είχε μαζέψει η Ellen DeGeneres στα Oscar!!

όχι ότι σε πολυ νοιάζει..

..αλλά εγώ θα στο πω!
το μπισκότο μας κοιμάται -παρόλο που μας βασάνισε μέχρι να κλείσει μάτι - και είναι από τις στιγμές που θέλω να μπω στο δωμάτιο της, να την ξυπνήσω, να την δω να μου γελάει, να της βάλω την αγαπημένη της μουσικούλα.. μπλα - μπλα - μπλα.. ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ!

μόνο που το παιδί μας δεν είναι ρομπότ και δεν μπορεί να τα κάνει όλα όπως τα έχουμε στο νου μας!! γαμώτο!!

υγ1. πόσο χαζομαμά με έχεις κάνει θεέ μου.. 
υγ2. σε ευχαριστώ!

Αυτό το άκουσες;

..πέθανε 2,5 χρονών αγοράκι από εγκαύματα σε ένα χωριό της κρήτης. η 19χρονη μάνα του και ο αγαπητικός της, του έριξαν ένα κουβά με καυτό νερο επειδή λέει "δεν καθόταν ήσυχο"!!

εύχομαι μέσα από την καρδιά μου αυτοί οι δυο να πάνε να αυτοκτονήσουν. είναι το λιγότερο που μπορούν να κάνουν για να εξιλεωθούν! 

Ποτέ ΔΕΝ κατάλαβα..

..γιατί ανοίγοντας το κουτί με τις μπατονέτες και προσπαθώντας να πάρουμε μία, μία ακόμα σηκώνεται με αυτή που έχουμε επιλέξει και πέφτει με χαρακτηριστική άνεση στο πάτωμα..

(ή μάλλον έχω καταλάβει αλλά ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας) 

στην υγεία της μπατονέτας που δεν χρησιμοποιήσαμε λοιπόν!

ναι.. ξέρω.. χαζούλικο ποστ!
προσεχώς θα σοβαρευτώ! μπορεί.. μάλλον.. 

Καλή σκορδαλιά να έχουμε..

Σκέψεις μέχρι την ώρα που θα φάμε τη σκορδαλιά (αν την φάμε δηλαδή)..


  • κοιμούνται όλοι στο σπίτι (σύζυγος και μπέμπα). κάθομαι μόνη μου στο σαλόνι, βλέπω τηλεόραση και.. βλέπω τηλεόραση.
  • νιώθω να κρυώνω αλλά δεν πάω μέσα να πάρω το πουλόβερ μου γιατί θα ξυπνήσει ο σύζυγος. θέλω καφέ αλλά δεν φτιάχνω γιατί το δωμάτιο της μπέμπας είναι κοντά στη κουζίνα και θα ξυπνήσει από τον θόρυβο!
  • εξαιρετικό το Bates Motel. "κατεβάστε το" και δείτε το όσο πιο γρήγορα γίνεται.. ή τέλος πάντων μην το δείτε! δεν θα σκάσουμε κιόλας κυρία μου!
  • ελπίζω στο σημερινό τραπέζι που είμαστε καλεσμένοι να μην υπάρχει μόνον σκορδαλιά. κάτι για ταλιατέλες με σολομό άκουσα χθες και αναθάρησα..
  • βγαίνει πάλι ήλιος. γιούπι! οχι για μένα για τη μπέμπα. να πάει βόλτα με το μάρσιπο στη θάλασσα.
  • χρωστάω κάτι κείμενα. πειράζει; πάλι θα τρέχω τελευταία στιγμή. classic!
  • και να πεινάω νιώθω!
  • δεν ξέρω αν μπορώ να συνηθίσω ξανά την αθήνα.
  • είδα στον ύπνο μου οτι προσπαθούσα να ισορροπήσω σε ένα λεπτό σκοινί πολλά μέτρα από το έδαφος. ένας φίλος με ενθάρρυνε να το κάνω ενώ εγώ δεν έβρισκα τον λόγο. ονειροκρίτη κανείς;
  • βγήκα στη βεράντα ανοίγοντας τα παράθυρα πριν λίγο και είδα δυο κοριτσάκια (να είναι 15; ίσως και λιγότερο) με κόκκινο κραγιόν να μιλούν για κάτι σεξομηνύματα που αντάλλαζαν χθες βράδυ με κάτι αγοράκια. ροδάνι το στόμα τους. αν τους ρωτήσει κανείς τι γιορτάζουμε σήμερα, δεν θα έχουν ιδέα. θα πουν.. "την σκορδαλιά". και που πηγαίνουν 9:15 το πρωί με τόσο κραγιόν; 
  • για μισό λεπτό.. πολύ καλομαθημένους δεν τους έχω;; πάω να ντυθώ και να φτιάξω τον καφέ μου! ε, μα..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.. 

Νεύρα ρε συ.. νεύρα!

καλέ.. δεν σου έρχονται στιγμές που θες να τα σπάσεις όλα μέσα στο σπίτι, να μην μιλήσεις με κανένα άνθρωπο, να μην χτυπάει το τηλέφωνο, να μην παίζει τίποτα η τηλεόραση, να μην θες να βλέπεις κανέναν μπροστά σου και να μπεις στη κουζίνα, να κάνεις ντου στο ψυγείο και να φας οτι δεν έχει λήξει; ακόμα και το τυρί το τριμμένο..
ε, αυτό ακριβώς νιώθω από νωρίς το απόγευμα..

υγ. σήμερα η μπέμπα ή αλλιώς το μπισκότο μας (έτσι το φωνάζουμε μέχρι να του βρούμε όνομα) έκανε το τρίτο της εμβόλιο. ίσως επηρεάστηκα.. τι να σου πω; εκείνη πάντως κοιμάται αυτή τη στιγμή.. Σσσσσσσττττττττ!!! 

Απορίες μιας μάνας.. vol.1

Θα ήθελα να μάθω αν υπάρχει πάνω στον πλανήτη γη, ένας ζωντανός οργανισμός που να συμπαθεί -έστω και στο ελάχιστο- τον Άδωνι Γεωργιάδη..

υγ. χαζούλικο ποστ! κάπως έτσι ξύπνησα όμως.. 

Το παιδί μας & εγώ….

(έβαλες καφέ; παρόλο που θα τα διαβάσεις σε "τίτλους" θα μάθεις ενδιαφέροντα γεγονότα που σηκώνουν καφείνη.. μην σου πω και τσιγάρο! άσε που είναι και κυριακή πρωί.. )

  • αύγουστο του 2011 γνωρίζω τον άνδρα της ζωής μου. τον αγαπώ από την πρώτη στιγμή που τον βλέπω.. οπότε όταν εννέα μήνες μετά μου προτείνει να φύγουμε για επαρχία, δέχομαι με χαρά! η οικογενειακή ιατρική επιχείρηση της οικογένειας του, θα άνοιγε υποκατάστημα κάπου στη Θεσσαλία.. δεν είχα πάει ποτέ προς τα εκεί, όλα όμως μου φαίνονταν σαν μια απίστευτη περιπέτεια! αυτό άλλωστε δεν είναι και η ίδια η ζωή μας;
  • παραιτούμαι από το περιοδικό δυο μέρες πριν μετακομίσουμε! ω, ναι! πολλαπλά και απανωτά εγκεφαλικά νιώθουν συνάδελφοι.. όχι απλώς παραιτήθηκα, όχι απλώς δεν χαιρέτησα κανένα, όχι απλώς δεν κοίταξα πίσω μου φεύγοντας αλλά και δεν επικοινώνησα ποτέ ξανά με κανέναν. σιχάθηκα τόσα χρόνια.. lifestyle my ass.. 
  • βρίσκω αρχικά δουλειά σε εβδομαδιαία εφημερίδα, όμως λίγους μήνες αργότερα και χωρίς να το καταλάβω μπαίνω στην διοικητική οργανωτική ομάδα που διοργανώνει κάθε χρόνο το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο πάρκο της ελλάδας. 
  • περνάμε υπέροχα. η ζωή στην επαρχία είναι μοναδική. δεν θέλουμε πλέον ούτε επίσκεψη να πηγαίνουμε στην Αθήνα.
  • τα χριστούγεννα του 2012 ο άνδρας της ζωής μου, μου προτείνει να κάνουμε ένα μωράκι. δέχομαι με δάκρυα στα μάτια.. 
  • τρεις μήνες μετά, τον μάρτιο του 2013.. ο γυναικολόγος μου, μου ανακοινώνει πως είμαι έγκυος 5 εβδομάδων! πετάμε από χαρά..
  • λίγο αργότερα παντρευόμαστε μακριά από όλους και όλα! οι δυο μας βρε αδελφέ! ευτυχώς και οι δυο είχαμε την άποψη πως ο γάμος είναι κάτι προσωπικό που απλώς επιβεβαιώνει μια αγάπη και όχι ένα κιτς φιάσκο όπου οι καλεσμένοι θάβονται μεταξύ τους.. 
  • μεσολαβούν άσχημα περιστατικά τόσο στη δική μου οικογένεια, όσο και στου άνδρα μου. τίποτα δεν φαίνεται να μας πτοεί.. στο μεταξύ συνεργάζομαι επαγγελματικά και με ενα τοπικό κανάλι. 
  • στις 20 Νοεμβρίου του 2013 γεννιέται το κοριτσάκι μας! κανείς ποτέ δεν θα ΤΗΝ ξεχάσει στο μαιευτήριο. η γκρίνια και το κλάμα της ξεσήκωνε και τα άλλα μωράκια. για την ακρίβεια ενώ όλα τα μωράκια κάθε πρωί τα πήγαιναν στις μανούλες τους στις 8:00, τη δική μας, μας την εφερναν στις 6:15 γιατί δεν την άντεχαν άλλο.. (ευτυχώς τώρα έχει ηρεμήσει!)
  • αυτομάτως αλλάζει η ζωή μας. όλα πλέον κινούνται γύρω της.. δεν υπάρχει μεγαλύτερο και καλύτερο συναίσθημα από το να κρατάς στα χέρια σου, το δικό σου βρεφάκι..
  • αρχές του 2014 αποφασίζουμε -πάλι για επαγγελματικούς λόγους- να επιστρέψουμε στην αθήνα (παρόλο που δεν το θέλουμε). τέλη φεβρουαρίου γίνεται η οριστική μετακόμηση. το μόνο παρήγορο είναι η τοποθεσία του νέου σπιτιού μας κοντά στη θάλασσα! ουφ.. δυο μέρες έκλαιγα που φύγαμε από την επαρχία. πόσα μεγάλα συναισθήματα βιώσαμε εκεί.. ποιος; εγώ; το "κορίτσι του μετρό" (που λέει και ο αγαπημένος μου "άσωτος γιος") να σιχαίνομαι οτι έχει να κάνει με την περιφέρεια αττικής; Ας είναι.. 
  • αυτά είχα να πω για την ώρα… ε, δεν τα λες και λίγα…
αξίζει να σας πω, πως όσο έγραφα άκουγα ξανά και ξανά τη μουσική από το γουρουνάκι της fisher price που έχουν κάνει δώρο στην κόρη μας:
"γουρουνάκι είμαι εγώ/
τα σχήματα θα σου τα πω/
ο ήλιος είναι στρογγυλός/
αστέρια έχει ο ουρανός/
παράθυρα τετράγωνα/
και άλλα πολλά σχήματα.."

να έχετε μια υπέροχη κυριακή!

Κάνω come back..



..μετά από πολλά χρόνια και δίχως σκέψη!
Η αλήθεια είναι πως από καιρό ήθελα να "σας" και να "μου" μιλήσω (ξανά) αλλά δεν ήξερα αν είχα τίποτα να πω. Οχι! Μέγα λάθος.. έχω πολλά να πω αλλά δεν ξέρω πως να αρχίσω, τι λέξεις να χρησιμοποιήσω και που να καταλήξω.
Σιγά - σιγά.. και όλα θα πάρουν τη θέση τους σε τούτη τη σελίδα..

υγ. λυπάμαι πως χρησιμοποίησα το τραγούδι της Λαίδης ως τίτλο του post μου, όμως είναι ο πλέον αντιπροσωπευτικός..