περίεργο..

πρώτη δευτέρα έπειτα από 5 χρόνια (που βρίσκομαι σε αυτόν τον όμιλο) όπου κλείσαμε τεύχος νωρίτερα απ' οτι όλοι ελπίζαμε.. σηκώνομαι από την καρέκλα μου, μασάω τσίχλα πορτοκάλι, κάνω φούσκες δυνατά σαν μικρό παιδί και τρέχω στους διαδρόμους! γύρω - γύρω.. αυθόρμητα θυμάμαι πως μόλις χθες πρόσθεσα ακόμα ένα χρόνο πάνω μου και χαμογελάω. βλέπω τον εαυτό μου στο τζάμι της αερογέφυρας που περπατάω και του κλείνω το μάτι πονηρά. του λέω σιωπηλά πόσο τυχερός είναι.. πιάνω τα μάγουλα μου και φέρνω το πρόσωπο μου κοντά στο τζάμι. καμία τύχη να δω νέες εικόνες! έξω σκοτάδι. το μαύρο που μου πάει..

τεντώνω το κεφάλι μου προς τα πίσω και γυρίζω στο γραφείο μου.
χωρίς βαθιά ανάσα..
ΟλΑ εΙνΑι ΥπΕρΟχΑ!!!!