Yeah baby.. Crete..

Την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν για δυο μέρες στην Κρήτη. Άνοιξε ένα νέο resort στον Αγιο Νικόλαο και οι ιδιοκτήτες είχαν καλέσει μια ομάδα δημοσιογράφων για να δουν, να δοκιμάσουν και να γράψουν. Ανάμεσα σε αυτούς και εγώ..

Θα σταθώ σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο. Τον Spa Manager του resort! Είναι αυτό που λέμε.. «έπαθα λα-λα».. Την ώρα που οι άλλοι έκαναν spa για να ξε-σπα, εγώ καθόμουν μαζί του στο lobby του spa center και μιλούσαμε.. Μου έδωσε τα τηλέφωνα του, του έδωσα τα δικά μου, μίλαγε για την δουλειά του συνέχεια, του μίλαγα για την δική μου, μου είπε πως θα μου στείλει ένα δώρο στο γραφείο μου και φυσικά με κάλεσε ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά.. στο resort, για να με «περιποιηθεί..» και ενώ του το έπαιζα δύσκολη (μέχρι και τι ώρα επιστρέφει στο σπίτι του, από το γραφείο του στην Αμουδάρα μου είπε) τελικά του υποσχέθηκα πως κάποια στιγμή θα με δει ξανά μπροστά του. Λίγη ώρα αργότερα έφυγα καθώς ο κολλητός μου φίλος και συνάδελφος Χάρης από τη συμπρωτεύουσα, είχε πεινάσει και λυσσάξει να πάμε στο εστιατόριο..

Μέχρι εδώ όλα καλά!

Το ίδιο βράδυ μετά από (πόσα;;;) mojitos γυρίζω στο δωμάτιο μου με το ειδικό αυτοκινητάκι που μας μετέφερε καθώς οι αποστάσεις μέσα στο resort ήταν μεγάλες! Δίπλα μου κάθεται μια συνάδελφος.. (Πρέπει να σημειωθεί πως και τις δυο μέρες μιλούσαμε μόνο στα αγγλικά για να μας καταλαβαίνει και ο γενικός διευθυντής του resort που ήταν από το Μαιάμι αλλά γενικότερα το προσωπικό που ήταν από την αλλοδαπή..)! Δίνουμε λοιπόν στον οδηγό τα νούμερα των δωματίων μας πάντα μιλώντας αγγλικά και στη συνέχεια ξεκινάμε να μιλάμε για τον spa manager. Στα ελληνικά αυτή τη φορά (σ.σ. για να μην μας πάρει χαμπάρι)! Η συνάδελφος δίπλα μου να έχει λυσσάξει «και εσύ έπρεπε να μείνεις.. Βγήκε έξω από το μπαρ μόλις βγήκες και εσύ../ και πες του να πας στο Ηράκλειο να τον βρεις.. Μπλα, μπλα, μπλα..». Έχουμε ξεσαλώσει.. Εγώ κάνω «δηλώσεις» με τη δυνατή μου φωνή και η συνάδελφος με ενθαρρύνει.. Ώσπου κάποια στιγμή λέω στον οδηγό που προσπερνάει τα δωμάτια μας..: «no.. please wait! Here we are..».. και εκείνος μου απαντάει..
«yes, but από εδώ είναι πιο γρήγορα..»..
Ναι! Αυτός ήταν έλληνας! Ναι! Τα είχε ακούσει όλα..
Η άλλη δίπλα μου να έχει πέσει κάτω από τα γέλια, ο οδηγός να με κοιτάζει περίεργα.. Και εγώ ψύχραιμη να προσπαθώ να σηκώσω την άλλη που είχε φτάσει στο σκαλοπάτι..

Και ζήσανε αυτοί καλά! Και εμείς καλύτερα!