βαριέμαι σας λέω!!!!!

τα χέρια μου -χθες το βράδυ- μύριζαν λεβάντα. λένε οτι αυτή η μυρωδιά σε ηρεμεί - ξεκουράζει! με τίποτα σας λέω εγώ.. επί τέσσερις ώρες δεν έλεγε το μάτι μου να κλείσει. ούτε για μια στιγμή, έτσι για το καλό.. τα έφερνα πιο κοντά στη μύτη μου, μήπως και πάει περισσότερο άρωμα από δαύτη στον εγκέφαλο, και δώσει εντολή στα βλέφαρα μου να κλείσουν, αλλά τίποτα. δεν είχα καμία τύχη!
οι ίδιες σκέψεις περνούσαν από μπροστά μου καρέ - καρέ:

1. ίσως πρέπει να σκεφτώ πιο σοβαρά την πρόταση που μου έκαναν από εκείνο το περιοδικό της θεσσαλονίκης! ή τώρα ή ποτέ!
2. ωραίο το sms του χάρη! η ανεπίσημη αγάπη μου..
3. γιατί δεν μπορούν όλα να είναι σαν το σ/κ που πέρασα πριν λίγες μέρες στην συμπρωτεύουσα; γιατί μόνο εικόνες πρέπει να μου μένουν κάθε φορά;
4. να σβήσω τα κεράκια πριν κοιμηθώ ή δεν υπάρχει περίπτωση να γίνω ολοκαύτωμα;
5. "μα εγώ είμαι εδώ και σε αγαπώ/ χωρίς να ξέρω το γιατί"..
6. το πάσχα, το άγιο, το ιερό να με βρει προς πλ. αριστοτέλους και τσιμισκή γωνία;
7. πειράζει που το bell air και το back to base εμένα μου άρεσαν περισσότερο από όσο νόμιζαν οι άλλοι;
8. με τη συχνότητα χαμογελάω καθημερινά; και αφού τελικά η συχνότητα δεν είναι και τόσο εντυπωσιακή γιατί προσπαθώ να πείσω του άλλους να το κάνουν;'
9. martini.. κομμένο! μόνο σε σφηνάκι!
10. δεν μου λείπει. τα κατάφερα.
11. όσο λιγότερο δουλεύω το τελευταίο διάστημα, τόσο περισσότερο με εκτιμούν. τραγικό;
12. μα γιατί να μην υπάρχουν περισσότεροι gentlemen σαν τον δημήτρη, σε αυτή τη γή, τον πλανήτη, τον χωροχρόνο;
13. -το περιοδικό "δίφωνο" κυκλοφορεί ακόμα, κατερίνα;
-αυτό αναρωτιέμαι και εγώ, χάρη!
14. λατρεύω τη σιωπή σου!
15. πραγματικά το εννοώ!