γιατί τα πράγματα να μην είναι πιο ξεκάθαρα??

την εβδομάδα που πέρασε, η φίλη μου η Ειρήνη -καλώς ή κακώς- χώρισε. δεν της στοίχησε τόσο ο ίδιος ο χωρισμός όσο το γεγονός πως μέχρι να της το πει ο σ. είδαμε και πάθαμε. μια εμφανιζόταν, μια εξαφανιζόταν, η ειρήνη ήταν μονίμως πάνω από ένα τηλέφωνο μπας και την πάρει και μιλήσουν και καταλάβει τι γίνεται.. τελικά έπρεπε να περάσουν τέσσερις μέρες για να τον πετύχει και να της πει πως "δεν μπορώ και δεν θέλω να το προσπαθήσω"!

κάτι αντίστοιχο συνέβει και σε ένα φίλο μου. ναι, η γκόμενα που πολιορκεί τον θέλει, όμως όταν κάτι πάει να συμβεί, αρχίζει τις ατάκες τύπου: "α.. δεν είμαι έτοιμη ακόμα" ή "συγνώμη για ποια με έχεις περάσει και μου φέρεσαι έτσι;".

κάτι παρόμοιο βίωσα και εγώ στα τέλη αυγούστου. ο νίκος ήθελε αλλά δεν το προσπαθούσε και τόσο όσο το ήθελε. εκνευριζόταν όταν τον έγραφα αλλά δεν έκανε και κάτι για να αλλάξει την κατάσταση!

αλήθεια.. πείτε μου.. βαριούνται όλοι τόσο πολύ όσο δείχνουν;
είναι δυνατόν;
να θες κάποιον ή να μην τον θες και να μην το δείχνεις ξεκάθαρα;
γιατί κάνουμε τη ζωή μας τόσο δύσκολη; και μετά παραπονιούνται κάποιοι γιατί είναι μόνοι τους!
δεν είναι κακό να μην θες κάποιον! πες του το όμως.. μην το κρατάς για την πάρτη σου. δεν θα σε μισήσει αν του πεις την αλήθεια, θα σε μισήσει αν του του κρύβεις. το ίδιο και αν θες κάποιον! πες του το! άσε τους εγωισμούς του κώλου και φέρσου σαν άνθρωπος!
κοινώς.. ΖΗΣΕ!

έτσι είναι αυτά..

τη μια νύχτα πέφτεις ήρεμος για ύπνο και την επομένη ξυπνάς.. άρρωστος!

αααααψούυυυυ! την τύχη μου.
έχω μια μύτη που τρέχει συνεχώς! μπορεί κάποιος να μου πει τι να την κάνω?



υγ. η εικόνα μου τις τελευταίες δυο μέρες είναι τελείως αντισεξουαλική (με αξεσουάρ χαρτομάντιλα, χάπια, σιρόπια, ναρκωτικά, μπλά.. μπλά.. μπλά..)

τα γράφω πιο πολύ για να τα εμπεδώσω εγώ..

τα έχουμε πει και στο παρελθόν! οι προσπάθειες με τους πρώην πάντα πέφτουν στο κενό.. ΠΑΝΤΑ..

συναντήθηκα πριν ένα μήνα περίπου ξανά με τον β. είχαμε να βρεθούμε και να μιλήσουμε 4 χρόνια. τρελάθηκε από χαρά που με είδε. λύσσαξε να βγούμε, βγήκαμε, τα είπαμε, τότε είχαμε κάνει βλακείες και οι δυο, κάναμε όλα αυτά τα όνειρα που κάνουν τα ζευγάρια στην αρχή της σχέσης τους, ήταν εκεί, ήθελε να είμαστε μαζί, ήταν γλυκός, καλός, υπέροχος.. αλλά.. αλλά; αλλά τί;
τι πήγε πάλι στραβά;
κάτι που προφανώς είχε πάει στραβά και πριν τέσσερα χρόνια, την προηγούμενη φορά που κάναμε σχέση.. που δεν καταλαβαίνω ούτε εγώ, ούτε αυτός!!

θεωρούσα πως είναι απελπισία το να γυρνάει κανείς στα παλιά. ίσως να είναι και "βόλεμα" για κάποιους! πλέον δεν θεωρώ τίποτα. πήγα με τον άνεμο (όπως λέει και μια φίλη μου) και μάλλον με πήρε και με σήκωσε!! όχι με την κακή έννοια.
είχα από την αρχή ενδοιασμούς, με το που τον είδα ξανά μπροστά μου, αλλά..
καλό είναι λοιπόν τα πράγματα να τα αφήνουμε στο χρονοντούλαπο τους, μέσα στη σκόνη τους. δεν γίνεται να τα βγάζουμε στην επιφάνεια, απλώς επειδή "έτσι.."..

όλα γίνονται για κάποιον λόγο, σωστά;
άλλωστε εκεί έξω, "κάτι φανταστικό" συνέβη πάλι.. αμέ!!!!!

αν έχεις τέτοιους φίλους.. (είσαι ευτυχισμένος!!!!! τελεία και παύλα)

o αρης είναι φίλος μου και στενός μου συνεργάτης.. του στέλνω μήνυμα αργά χθες το απόγευμα!

κατ.: "αγαπη μου έλα αύριο στο περιοδικό να με βοηθήσεις γιατί είμαι μόνη μου. μια ωρίτσα θα σε χρειαστώ"
άρης: "κ.ζ. μου (σ.σ. κουκλάκι μου ζωγραφιστό) πριν λίγο πήγα για κούρεμα. θα φάω και θα πέσω για ύπνο γιατί έχω πρωινό ξύπνημα"

μετάφραση: άλλα για ντάλα, της παρασκεύης το γάλα!

δώδεκα και κάτι του στέλνω ξανά μήνυμα!

κατ.: "κοιμάσαι; εγώ δεν μπορώ. έχω άγχος και ταχυκαρδία. στο ζητάω σαν προσωπική χάρη.. έλα αύριο στο περιοδικό να με βοηθήσεις όσο πιο νωρίς μπορείς"
άρης: "κουρκουμπινέλ μου.. μου λείπεις, μου λείπουμε. σ' αγαπάω"

μετάφραση: πέταξε το πουλί, έφυγε και το τρένο..

σήμερα (γύρω στη μια) και άλλο μήνυμα..

κατ.: "τι ώρα να σε περιμένω;"
άρης: "γιατί με αγχώνεις;"
κατ.: "γιατί κάνω τη δουλειά μου"
άρης: "θα με αγαπάς οτι ώρα και αν έρθω;"
κατ.: "οτι ώρα.."
άρης: "είμαι ήδη στον δρόμο.."

μακάρι με κάποιον τρόπο να διάβαζε αυτό το ποστ αλλά αρνείται κατηγορηματικά να μπει στο παιχνίδι του διαδικτύου.. πόσες φορές πρέπει να του πω πως τον αγαπώ; χιλιάδες.. (αλλά δεν του φτάνει..)

αγαπημένο υ.π. μου ΣΕ ΑΓΑΠΩ. καληνύχτα.

τίτλοι ειδήσεων (της kat.) σε 2 λεπτά!

--"Το νησί" είναι υπέροχο (αλλά σε πιάνει η καρδιά σου), οι "Κούκλες" επιβεβαιώνουν το όνομα τους ενώ "Η γενιά των 592 ευρώ" είναι τελείως βαρετή. Ενα είναι το σίγουρο. Θα δούμε μέχρι τέλους το "Master Chef" (Δημήτρη Σκαρμούτσο σε αγαπώ!)
--Τελικά το "Μου έλειψες" δεν έχει και τόση σημασία όταν ακούγεται ετεροχρονισμένα.
--Ο χειμώνας θα είναι (σίγουρα) μαγικός! Υπάρχει πάντα και η κακή/ μαύρη μαγεία. Μην το ξεχνάμε!
--5 χρόνια. 20 (και κάτι) άνθρωποι. Χιλιάδες ώρες δουλειάς. 1 επετειακό τεύχος!
--Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να βλέπεις φίλους έπειτα από πέντε (και βάλε) χρόνια και να αισθάνεσαι πως δεν τους έχασες ποτέ. Αρα; Οτι είναι αλήθινο, αντιστέκεται στον χρόνο; Μπα;
--Κούραση. Πίεση. Νεύρα.
--Οχι άλλη γκρίνια, όχι άλλο κάρβουνο. Σταματείστε τις μηχανές!
--When u look at yourself, do u see what i see? If u do why the fuck are u looking at me?
--Κουράστηκα να (σε) επιβεβαιώνω. Βαρέθηκα να (σε) σκέφτομαι.
--Εμαθα πως ένας πρώην μου θα φύγει μόνιμα για το εξωτερικό! Να περνάς υπέροχα αγαπημένε. Και να μείνεις εκεί όσο περισσότερο μπορείς! Φταίω εγώ λοιπόν όταν λέω πως τελικά τριγύρω μας μένουν μόνο ΟΣΟΙ αξίζουν;
--Μου είπε ο Φροίξος την Παρασκευή το βράδυ ενώ τρώγαμε: "Εχεις χάσει τον εαυτό σου! Εχεις χάσει και εμένα!". Γαμώτο! Και έχει δίκιο..
--Στην προσπάθεια της να στριφογυρίσει στο κρεβάτι, η μπέμπα της αδελφής μου, έπεσε κάτω! Η μπέμπα γέλαγε, η αδελφή μου έκλαιγε. Ποια από τις δυο συμπεριφέρεται ανάρμοστα λοιπόν;
--Μεγαλύτερη ντέκα από το νέο Big Brother δεν υπάρχει στην φετινή τηλεόραση! Ε;

f*ck u anyway..

"cant believe you were once
just like anyone else/
then you grew and became like
the devil himself/
pray to god i think of
a nice thing to say/
but i dont think i can
so fuck you anyway"

*οι archive λένε όλα τα παραπάνω, όχι εγώ! αλλά έλα τώρα.. και ποιος δεν έχει σκεφτεί έτσι, για μια τουλάχιστον φορά στη ζωή του?
**ευχαριστώ τη μελίνα που μου θύμισε πόσο μου αρέσει αυτό το κομμάτι!

marry me sakis (rouvas), marry me..

η ώρα ήταν περασμένη και εγώ είχα νεύρα γιατί το τυπογραφικό μας δεν ήταν έτοιμο..
θυμάμαι που κάποια στιγμή πήγα στο ατελιέ να προσθέσω κάτι σε ένα κείμενο.. άνοιξα λοιπόν την μακέτα ενώ ταυτόχρονα ένιωθα πίσω μου στην κολώνα, κάποιον να παρατηρεί τις φωτογραφίες του σάκη ρουβά που έχουμε κολλήσει. πιο πίσω άκουγα την φωνή της διευθύντριας μου.. σήκωσα τα μάτια μου ψηλά και είδα τους συνάδελφους μου να κοιτάζουν έκπληκτοι μία εμένα και μία το άτομο πίσω μου που χάζευε τις φωτογραφίες.
γύρισα άνετη και τον είδα! ο σάκης ρουβάς ήταν! τόσο απλά..
και ξαφνικά επικρατεί πανικός. τρελός πανικός. σαν κάποιος να πάτησε το "play". τότε ξεκίνησαν όλα. η μαρία μπροστά μου κόντευε να λιποθυμήσει, η διευθύντριες μου φιλούσαν και αγκάλιαζαν τον σάκη, κόσμος έμπαινε και έβγαινε, ο σάκης μιλούσε με την αννούσα που είναι έγκυος και της χαίδευε την κοιλιά, η σοφία έτρεξε για να του σφίξει το χέρι, όλοι να φωνάζουν "σάκηηηηηηη", η διευθύντρια ενός άλλου περιοδικού ήρθε και τον χαιρέτησε, φωτογράφοι να τραβούν εικόνες, η τζοβάννα να έχει μείνει παξιμάδι, εγώ να έχω μείνει παγωτό (να μην μπορώ να ανοίξω το στόμα για να μιλήσω), ο κύριος λάκης να θέλει να κλέψει λίγη από τη δόξα του και να τον παρατηρεί, η γραμματέας μας να τον τραβάει βίντεο από το κινητό, ο μάνατζερ του σάκη να του λέει κουλά..
ΠΑΝΙΚΟΣ! η όλη φάση τελείωσε αφού όλα τα κοριτσάκια του περιοδικού βγάλαμε και μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί του! μια φωτογραφία όπου όλες έχουμε βγει να κοιτάμε τον σάκη! απλώς η κάθε μία από τη δική της οπτική γωνία.

ο λόγος που βρέθηκε στον όμιλο μας ήταν η φωτογράφιση που θα έκανε με την άννα βίσση για κάποιο περιοδικό του ομίλου. μεταξύ άλλων πέρασε και από το δικό μας γραφείο για να χαιρετήσει πρόσωπα που ήξερε..

έχω δει δεκάδες επώνυμους από κοντά, τους έχω μιλήσει, τους έχω αγκαλιάσει αλλά ταυτόχρονα τους έχω απομυθοποιήσει κιόλας! ένα έχω να πω! ΤΗΝ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΔΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝΑ! κινήθηκε μέσα στον χώρο τόσο ήρεμα και τυπικά, σαν ένα παιδάκι που ανακαλύπτει ένα νέο χώρο. και ήταν τόσο όμορφος, αληθινά όμορφος αφού δεν είχαν προλάβει να τον βάψουν για την φωτογράφιση, με ανακατεμένο μαλλί..

ουφ! πάει και αυτό..
κατά τα άλλα.. ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες..