RSS

σούζα το (ξύλινο) αλογάκι!

το παρακάτω αλογάκι είναι αυτό που αγοράσαμε στο μπισκότο μας αλλά όσο έχετε ανέβει εσείς πάνω σε αυτό, άλλο τόσο έχει ανέβει και το μπισκότο μας. κάθεται κάτω, το χαιδεύει, το κοιτάζει, το κουνάει μόνη της αλλά όταν την ανεβάζουμε, αντέχει το πολύ 5 λεπτά!
αντίθετα, το να παίζει με το iphone μου, με το ποντίκι από το mac μου, με κάποιον αναπτήρα που ξέμεινε στο σπίτι μας ή με ένα άδειο μπουκαλάκι, της φαίνεται πιο συναρπαστικό! μέχρι και εκπαιδευτικό τηλεχειριστήριο τηλεόρασης με μουσικούλες και όμορφους ήχους της πήραμε, αλλά εκείνη εννοείται πως προτιμά τα LG που έχουμε για τις τηλεοράσεις μας!

ουφ. δύσκολο και απαιτητικό το επάγγελμα της «μανούλας». αλλά το λατρεύω!



23 comments:

evonita είπε...

τελικά τα μικρά μπομπιράκια αρέσκονται στων υπολοίπων τα αντικείμενα παρά στα δικά τους!!!! μήπως αν της έλεγες να το στολίσετε, λίγο γκλίτερ, κάνα μαξιλαράκι να το 'βλεπε λίγο διαφορετικά? λέω εγώ τώρα σαν ιδέα μπας και!!! τα φιλιά μου!!

mahler76 είπε...

Την βλέπω να γίνεται γκατζετάκιας από κούνια.

kat. είπε...

evonita,
τα μικρά μπομπιράκια έλκονται από οτιδήποτε ξέρουν πως δεν τους ανήκει! μέχρι και φακές προτίμησε να φάει μια φορά αντί για το δικό της το μοσχαράκι, μόνο και μόνο επειδή έτρωγα εγώ!

δεν τα πιάνεις πουθενά!

kat. είπε...

mahler,
ή απλώς μαστροχαλαστής!

tzonakos είπε...

Για να παίξουν τα μικρά με το αλογάκι και άλλα τέτοια, πρέπει να βλέπουν τους γονείς τους να ασχολούνται και αυτοί με κάτι ευμέγεθες.
Φυσιολογικό λοιπόν οταν βλέπει τους γονείς να ασχλούνται με κάτι μικρό σε σχέση με το σώμα τους, οπως ποντίκι, τηλεχειριστήριο κλπ, ψάχνει και το παιδί ανάλογα μικρότερα αντικείμενα να ασχοληθεί :)
Αν σε βλέπει πχ με βιβλίο, θα ασχοληθεί και το παιδί με ενα βιβλίο. Μιμείται, θέλει να κάνει ότι κάνεις, θέλει να μάθει, θέλει να δείξει οτι να, κοίτα, κάνω αυτό !
Μπορεί να ειναι ακόμα μικρό το μπισκοτάκι αλλά παθαίνεις πλάκα με το πόσο εύκολα μαθαίνουν.

Mia Petra είπε...

Έχεις δίκιο, δεν υπάρχει πιο συναρπαστικό επάγγελμα και τα παιδάκια είναι σκέτη ευλογία! Σε φιλώ και καλό ξημέρωμα, φιλιά στο μπομπιράκι :))

kat. είπε...

tzonako,
κάπως έτσι… με την διαφορά πως ούτε εγώ ούτε ο μπαμπάς της είμαστε πάνω από τηλεκοντρόλ ή πάνω από τους υπολογιστές μας…
σε μεγάλο βαθμό πάντως έχεις δίκιο! μιμούνται τα παιδιά.. πρέπει μάλλον να βρω και ένα αλογάκι για εμάς, μπας και ανέβει και εκείνη στο δικό της!

kat. είπε...

mia petra,
επάγγελμα/ ευλογία!

φιλιά και από εμάς!

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΡΘΑ,
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ… ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΠΑΝΩ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΜΕ. ΘΕΩΡΗΣΑΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ. ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ; ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΕΠΕΣΕ. ΤΙ ΚΛΑΜΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ.
ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΒΟΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΑΝΕΣΗ. ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΛΕΩ ΕΓΩ!

kat. είπε...

ΜΑΡΘΑ,
Ναι, μπορεί να είναι αρκετά μικρούλα για να ασχοληθεί με το αλογάκι, παρόλο που σύμφωνα με το Imaginarium, είναι οτι πρέπει για την ηλικία της καθώς δεν μπορεί από το συγκεκριμένο να πέσει!

αυτό.. το «κάθε παιχνίδι στον καιρό του» μου το είχε πει και μια κυρία στο jumbo που πριν λίγο καιρό είχαμε πιάσει τυχαία μια συζήτηση.

δεν την πιέζουμε. θέλουμε να είναι ελεύθερη ακόμα και στο παιχνίδι. αν δεν θέλει ας μην ανέβει ποτέ! θέλουμε να καταπιάνεται με πράγματα που πραγματικά την συγκινούν.. όχι μόνο και τα κινητά μας ή τα τηλεκοντρόλ!

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι ότι ο νεαρός απόγονός μας δεν έπαιζε με τα κινητά μας, διότι δεν είχαμε, ούτε με τα λαπιτόπια μας, διότι ούτε τέτοια είχαμε, ούτε καν με τα τηλεκοντρόλ, διότι δεν ξέραμε πού το είχαμε. Προτιμούσε να παίζει με τα τάπερ και να θορυβεί με τα καπάκια από τις κατσαρόλες παρά με το τρενάκι που του είχαμε δωρίσει. Αυτά όταν ήταν στην ηλικία του μπισκότου. Μετά τα ανακάλυψε όλα και πλέον είναι μόνιμα με μια συσκευή ανά χείρας. Βαρέθηκε και τα τάπερ και τα καπάκια. Οπότε, το μπισκότο, λογικά θα τα βαρεθεί όπου να 'ναι τα δικά σας και θα πάει στο αλογάκι! Άρα, ουδείς λόγος ανησυχίας!

Hfaistiwnas είπε...

Νομίζω τα παιδιά είναι δύσκολο να δώσουν την προσοχή τους σε κάτι για πολλή ώρα.. :) Είναι παιδιά άλλωστε! ;)

tzonakos είπε...

Χαχαχααα οταν πάρετε κουνιστό αλογάκι γίγας να ανέβετε πάνω και στείλε φωτογραφία να το δω αυτό :)))

kat. είπε...

Αθηνά,
δεν είναι οτι ανησύχησα, απλά μας κάνει εντύπωση να έχει όλα τα καλά και να ασχολείται με άκυρα για την ηλικία της αντικείμενα..

κάπως έτσι πάντως δεν είμαστε και εμείς; τι μία στιγμή ασχολούμαστε με κάτι και μετά από λίγο το αφήνουμε στο ράφι για πολύ καιρό..

kat. είπε...

hfastiwna,
πολύ καλά τα λες.
μπορεί να τα αποσπάσει ακόμα ο ήχος από ένα μηχανάκι…

kat. είπε...

tzonako,
θα αστειεύεσαι βέβαια!!!!!
σιγά μην πάρουμε και καρουσέλ μέσα στο σπίτι..

Manolo7 είπε...

Γενικα οι γονεις κανουν ενα πολυ συνηθισμενο λαθος ειδικα με τα μικρα παιδια. Τους παιρνουν παιχνιδια "φανταχτερα" και "μεγαλα" που οι μικροι δεν μπορουν να εκπλαγουν. Αρεσκονται ομως στα πιο απλα. Πχ θα μπορουν να τσουλανε επι ωρες ενα μικρο ματσμποξ απο το να λειτουργουν ενα τηλεκατευθηνομενο.

Νομιζω πως οσο πιο μικρα ειναι τοσο πιο λιγο καταλαβαινουν την αισθηση του παιχνιδιου, γι' αυτο και τους κινουν την περιεργεια πραγματα καθημερινα. Ετσι ανακαλυπτουν τον κοσμο.

kat. είπε...

manolo,
πολυ καλά τα λες.. με ένα κόκκινο αναπτήρα, η δική μας, έκανε βολτα μπουσουλώντας όλο σπίτι!

Χριστίνα Πεταλωτή είπε...

Κάπου είχα πετύχει μία παιδοψυχολόγο που έλεγε πως τα παιδιά έχουν τρομερό κόλλημα να μιμούνται τους μεγάλους. Αν το αλογάκι έβγαινε και σε λαρζζζ έκδοση για μεγάλους από συναγωνισμό και μόνο δε θα ξεκόλλαγε.

kat. είπε...

Christina Andromeda,
πολύ σωστά.. μιμούνται..
οπότε όταν ένα παιδάκι είναι ανήσυχο ή κάνει συνεχώς ζημειές.. κάπου έχει μοιάσει. αν είναι ήσυχο και σε καταλαβαίνει, επίσης κάπου έχει μοιάσει..

όλα εξαρτώνται από τους γονείς!

καλέ.. θα με τρόμαζε μια μεγάλη έκδοση του παιχνιδιού.. σαν κάτι θρίλερ με κούκλες που βλέπουμε.. α πα πα τι θυμήθηκα τώρα!

Beauty Follower είπε...

Μήπως να της παρετε ενα αληθινό άλογο? Μπας και ανέβει τότε?

kat. είπε...

beauty follower,
ωραία ιδέα.. γιατί εδώ στα νότια έχουμε και πολλούς σταύλους..
ή μήπως όχι; μήπως να τον βάζουμε στο μπαλκόνι; μεγάλο είναι έτσι και αλλιώς…
χμ… με έβαλες σε σκέψεις.. λες να της το φέρει ο άγιος βάσιλης;

kat. είπε...

beauty follower,
ωραία ιδέα.. γιατί εδώ στα νότια έχουμε και πολλούς σταύλους..
ή μήπως όχι; μήπως να τον βάζουμε στο μπαλκόνι; μεγάλο είναι έτσι και αλλιώς…
χμ… με έβαλες σε σκέψεις.. λες να της το φέρει ο άγιος βάσιλης;

evonita είπε...

τελικά τα μικρά μπομπιράκια αρέσκονται στων υπολοίπων τα αντικείμενα παρά στα δικά τους!!!! μήπως αν της έλεγες να το στολίσετε, λίγο γκλίτερ, κάνα μαξιλαράκι να το 'βλεπε λίγο διαφορετικά? λέω εγώ τώρα σαν ιδέα μπας και!!! τα φιλιά μου!!

mahler76 είπε...

Την βλέπω να γίνεται γκατζετάκιας από κούνια.

kat. είπε...

evonita,
τα μικρά μπομπιράκια έλκονται από οτιδήποτε ξέρουν πως δεν τους ανήκει! μέχρι και φακές προτίμησε να φάει μια φορά αντί για το δικό της το μοσχαράκι, μόνο και μόνο επειδή έτρωγα εγώ!

δεν τα πιάνεις πουθενά!

kat. είπε...

mahler,
ή απλώς μαστροχαλαστής!

tzonakos είπε...

Για να παίξουν τα μικρά με το αλογάκι και άλλα τέτοια, πρέπει να βλέπουν τους γονείς τους να ασχολούνται και αυτοί με κάτι ευμέγεθες.
Φυσιολογικό λοιπόν οταν βλέπει τους γονείς να ασχλούνται με κάτι μικρό σε σχέση με το σώμα τους, οπως ποντίκι, τηλεχειριστήριο κλπ, ψάχνει και το παιδί ανάλογα μικρότερα αντικείμενα να ασχοληθεί :)
Αν σε βλέπει πχ με βιβλίο, θα ασχοληθεί και το παιδί με ενα βιβλίο. Μιμείται, θέλει να κάνει ότι κάνεις, θέλει να μάθει, θέλει να δείξει οτι να, κοίτα, κάνω αυτό !
Μπορεί να ειναι ακόμα μικρό το μπισκοτάκι αλλά παθαίνεις πλάκα με το πόσο εύκολα μαθαίνουν.

Mia Petra είπε...

Έχεις δίκιο, δεν υπάρχει πιο συναρπαστικό επάγγελμα και τα παιδάκια είναι σκέτη ευλογία! Σε φιλώ και καλό ξημέρωμα, φιλιά στο μπομπιράκι :))

kat. είπε...

tzonako,
κάπως έτσι… με την διαφορά πως ούτε εγώ ούτε ο μπαμπάς της είμαστε πάνω από τηλεκοντρόλ ή πάνω από τους υπολογιστές μας…
σε μεγάλο βαθμό πάντως έχεις δίκιο! μιμούνται τα παιδιά.. πρέπει μάλλον να βρω και ένα αλογάκι για εμάς, μπας και ανέβει και εκείνη στο δικό της!

kat. είπε...

mia petra,
επάγγελμα/ ευλογία!

φιλιά και από εμάς!

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΡΘΑ,
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ… ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΠΑΝΩ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΜΕ. ΘΕΩΡΗΣΑΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ. ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ; ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΛΙΣΤΑ, ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΕΠΕΣΕ. ΤΙ ΚΛΑΜΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ.
ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΒΟΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΑΝΕΣΗ. ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΛΕΩ ΕΓΩ!

kat. είπε...

ΜΑΡΘΑ,
Ναι, μπορεί να είναι αρκετά μικρούλα για να ασχοληθεί με το αλογάκι, παρόλο που σύμφωνα με το Imaginarium, είναι οτι πρέπει για την ηλικία της καθώς δεν μπορεί από το συγκεκριμένο να πέσει!

αυτό.. το «κάθε παιχνίδι στον καιρό του» μου το είχε πει και μια κυρία στο jumbo που πριν λίγο καιρό είχαμε πιάσει τυχαία μια συζήτηση.

δεν την πιέζουμε. θέλουμε να είναι ελεύθερη ακόμα και στο παιχνίδι. αν δεν θέλει ας μην ανέβει ποτέ! θέλουμε να καταπιάνεται με πράγματα που πραγματικά την συγκινούν.. όχι μόνο και τα κινητά μας ή τα τηλεκοντρόλ!

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι ότι ο νεαρός απόγονός μας δεν έπαιζε με τα κινητά μας, διότι δεν είχαμε, ούτε με τα λαπιτόπια μας, διότι ούτε τέτοια είχαμε, ούτε καν με τα τηλεκοντρόλ, διότι δεν ξέραμε πού το είχαμε. Προτιμούσε να παίζει με τα τάπερ και να θορυβεί με τα καπάκια από τις κατσαρόλες παρά με το τρενάκι που του είχαμε δωρίσει. Αυτά όταν ήταν στην ηλικία του μπισκότου. Μετά τα ανακάλυψε όλα και πλέον είναι μόνιμα με μια συσκευή ανά χείρας. Βαρέθηκε και τα τάπερ και τα καπάκια. Οπότε, το μπισκότο, λογικά θα τα βαρεθεί όπου να 'ναι τα δικά σας και θα πάει στο αλογάκι! Άρα, ουδείς λόγος ανησυχίας!

Hfaistiwnas είπε...

Νομίζω τα παιδιά είναι δύσκολο να δώσουν την προσοχή τους σε κάτι για πολλή ώρα.. :) Είναι παιδιά άλλωστε! ;)

tzonakos είπε...

Χαχαχααα οταν πάρετε κουνιστό αλογάκι γίγας να ανέβετε πάνω και στείλε φωτογραφία να το δω αυτό :)))

kat. είπε...

Αθηνά,
δεν είναι οτι ανησύχησα, απλά μας κάνει εντύπωση να έχει όλα τα καλά και να ασχολείται με άκυρα για την ηλικία της αντικείμενα..

κάπως έτσι πάντως δεν είμαστε και εμείς; τι μία στιγμή ασχολούμαστε με κάτι και μετά από λίγο το αφήνουμε στο ράφι για πολύ καιρό..

kat. είπε...

hfastiwna,
πολύ καλά τα λες.
μπορεί να τα αποσπάσει ακόμα ο ήχος από ένα μηχανάκι…

kat. είπε...

tzonako,
θα αστειεύεσαι βέβαια!!!!!
σιγά μην πάρουμε και καρουσέλ μέσα στο σπίτι..

Manolo7 είπε...

Γενικα οι γονεις κανουν ενα πολυ συνηθισμενο λαθος ειδικα με τα μικρα παιδια. Τους παιρνουν παιχνιδια "φανταχτερα" και "μεγαλα" που οι μικροι δεν μπορουν να εκπλαγουν. Αρεσκονται ομως στα πιο απλα. Πχ θα μπορουν να τσουλανε επι ωρες ενα μικρο ματσμποξ απο το να λειτουργουν ενα τηλεκατευθηνομενο.

Νομιζω πως οσο πιο μικρα ειναι τοσο πιο λιγο καταλαβαινουν την αισθηση του παιχνιδιου, γι' αυτο και τους κινουν την περιεργεια πραγματα καθημερινα. Ετσι ανακαλυπτουν τον κοσμο.

kat. είπε...

manolo,
πολυ καλά τα λες.. με ένα κόκκινο αναπτήρα, η δική μας, έκανε βολτα μπουσουλώντας όλο σπίτι!

Χριστίνα Πεταλωτή είπε...

Κάπου είχα πετύχει μία παιδοψυχολόγο που έλεγε πως τα παιδιά έχουν τρομερό κόλλημα να μιμούνται τους μεγάλους. Αν το αλογάκι έβγαινε και σε λαρζζζ έκδοση για μεγάλους από συναγωνισμό και μόνο δε θα ξεκόλλαγε.

kat. είπε...

Christina Andromeda,
πολύ σωστά.. μιμούνται..
οπότε όταν ένα παιδάκι είναι ανήσυχο ή κάνει συνεχώς ζημειές.. κάπου έχει μοιάσει. αν είναι ήσυχο και σε καταλαβαίνει, επίσης κάπου έχει μοιάσει..

όλα εξαρτώνται από τους γονείς!

καλέ.. θα με τρόμαζε μια μεγάλη έκδοση του παιχνιδιού.. σαν κάτι θρίλερ με κούκλες που βλέπουμε.. α πα πα τι θυμήθηκα τώρα!

Beauty Follower είπε...

Μήπως να της παρετε ενα αληθινό άλογο? Μπας και ανέβει τότε?

kat. είπε...

beauty follower,
ωραία ιδέα.. γιατί εδώ στα νότια έχουμε και πολλούς σταύλους..
ή μήπως όχι; μήπως να τον βάζουμε στο μπαλκόνι; μεγάλο είναι έτσι και αλλιώς…
χμ… με έβαλες σε σκέψεις.. λες να της το φέρει ο άγιος βάσιλης;

kat. είπε...

beauty follower,
ωραία ιδέα.. γιατί εδώ στα νότια έχουμε και πολλούς σταύλους..
ή μήπως όχι; μήπως να τον βάζουμε στο μπαλκόνι; μεγάλο είναι έτσι και αλλιώς…
χμ… με έβαλες σε σκέψεις.. λες να της το φέρει ο άγιος βάσιλης;